1. PIES NIE ROZUMIE LUDZKIEGO JĘZYKA
Psy komunikują się w zupełnie inny sposób, niż ludzie. Między sobą psy porozumiewają się za pomocą gestów, ruchów, zapachów. I nagle w ten świat wkracza człowiek, który oczekuje od psa różnych reakcji na słowa wypowiedziane swoim, nieznanym psu i nienaturalnym dla niego językiem. Żaden pies nie rodzi się z umiejętnościami „siad”, „zostaw”, „przynieś”, dlatego musimy nauczyć psa takich zachowań i dopiero, gdy je pozna i zacznie wykonywać, możemy uczyć kojarzenia ich ze słowami. Takie treningi przebiegają etapowo, krok po kroku i wymagają konsekwencji, ale efekty, jakie psy potrafią osiągnąć są warte każdej minuty na nie poświęconej.
2. PIES NIE DOSTAJE NAGRODY, GDY POWINIEN
Gdy zaczynamy pracę nad nauką komendy z psem, mamy na ogół w dłoni nagrodę, naprowadzamy psa ręką z nagrodą i przyzwyczajamy psa do tego, że mamy przysmaczek w dłoni. Po jakimś czasie powtarzamy to ćwiczenie naprzemiennie z nagrodą w dłoni i bez. Jeśli jednak kilkukrotnie zrobimy tak, że będziemy tylko udawać, że mamy w dłoni nagrodę i psa po wykonaniu ćwiczenia spotka zawód, ponieważ nie otrzymał nagrody, zwierzę stwierdzi, że nie opłaca mu się reagować w pożądany przez nas sposób. Wówczas należy wrócić do tak zwanego nieliniowego wycofywania smakołyków z treningu, czyli np. 1 raz na 10 powtórek ćwiczenia wykonujemy je bez nagrody, następnie 2 razy na 10 powtórek, następnie 3 razy na 10 powtórek w różnych odstępach czasowych itd. Tak, aby pies nie wiedział, czy tym razem jest w ręce smakołyk, czy nie, a więc nadal miał motywację, by wykonać zadanie. Stopniowe zmniejszanie powtórek ze smakołykiem, doprowadzi do tego, że pies będzie wykonywał ćwiczenie także, gdy nie mamy nagrody w dłoni.
3. PIES REAGUJE TYLKO NA GEST, A NIE NA SŁOWO.
W punkcie pierwszym wspomnieliśmy, że psy komunikują się zupełnie inaczej niż my, ich język to system gestów i ruchów. Zatem w relacji z człowiekiem również jest tak, że pies szybciej reaguje na zachowania, gesty, niż na słowa. Dowodzą tego badania naukowe. Ale ponieważ psy to bardzo inteligentne istoty, można je z powodzeniem uczyć komend słownych, choć wymaga to więcej pracy. Taki trening przebiega wg. następującego schematu: najpierw wypowiadamy słowo, potem pokazujemy gest, a gdy pies go wykona, wtedy go nagradzamy. Potem staramy się zrezygnować z gestu, wypowiadamy słowo i czekamy, by pies wykonał komendę, gdy to uczyni, wówczas dostaje nagrodę. Jesteśmy zatem w stanie stopniowo nauczyć psa reakcji na słowo, ale tylko według powyższego planu. – Skopiowano z JohnDog.pl Wszelkie prawa zastrzeżone
Psy komunikują się w zupełnie inny sposób, niż ludzie. Między sobą psy porozumiewają się za pomocą gestów, ruchów, zapachów. I nagle w ten świat wkracza człowiek, który oczekuje od psa różnych reakcji na słowa wypowiedziane swoim, nieznanym psu i nienaturalnym dla niego językiem. Żaden pies nie rodzi się z umiejętnościami „siad”, „zostaw”, „przynieś”, dlatego musimy nauczyć psa takich zachowań i dopiero, gdy je pozna i zacznie wykonywać, możemy uczyć kojarzenia ich ze słowami. Takie treningi przebiegają etapowo, krok po kroku i wymagają konsekwencji, ale efekty, jakie psy potrafią osiągnąć są warte każdej minuty na nie poświęconej.
2. PIES NIE DOSTAJE NAGRODY, GDY POWINIEN
Gdy zaczynamy pracę nad nauką komendy z psem, mamy na ogół w dłoni nagrodę, naprowadzamy psa ręką z nagrodą i przyzwyczajamy psa do tego, że mamy przysmaczek w dłoni. Po jakimś czasie powtarzamy to ćwiczenie naprzemiennie z nagrodą w dłoni i bez. Jeśli jednak kilkukrotnie zrobimy tak, że będziemy tylko udawać, że mamy w dłoni nagrodę i psa po wykonaniu ćwiczenia spotka zawód, ponieważ nie otrzymał nagrody, zwierzę stwierdzi, że nie opłaca mu się reagować w pożądany przez nas sposób. Wówczas należy wrócić do tak zwanego nieliniowego wycofywania smakołyków z treningu, czyli np. 1 raz na 10 powtórek ćwiczenia wykonujemy je bez nagrody, następnie 2 razy na 10 powtórek, następnie 3 razy na 10 powtórek w różnych odstępach czasowych itd. Tak, aby pies nie wiedział, czy tym razem jest w ręce smakołyk, czy nie, a więc nadal miał motywację, by wykonać zadanie. Stopniowe zmniejszanie powtórek ze smakołykiem, doprowadzi do tego, że pies będzie wykonywał ćwiczenie także, gdy nie mamy nagrody w dłoni.
3. PIES REAGUJE TYLKO NA GEST, A NIE NA SŁOWO.
W punkcie pierwszym wspomnieliśmy, że psy komunikują się zupełnie inaczej niż my, ich język to system gestów i ruchów. Zatem w relacji z człowiekiem również jest tak, że pies szybciej reaguje na zachowania, gesty, niż na słowa. Dowodzą tego badania naukowe. Ale ponieważ psy to bardzo inteligentne istoty, można je z powodzeniem uczyć komend słownych, choć wymaga to więcej pracy. Taki trening przebiega wg. następującego schematu: najpierw wypowiadamy słowo, potem pokazujemy gest, a gdy pies go wykona, wtedy go nagradzamy. Potem staramy się zrezygnować z gestu, wypowiadamy słowo i czekamy, by pies wykonał komendę, gdy to uczyni, wówczas dostaje nagrodę. Jesteśmy zatem w stanie stopniowo nauczyć psa reakcji na słowo, ale tylko według powyższego planu. – Skopiowano z JohnDog.pl Wszelkie prawa zastrzeżone
